Zeggen dat de familie Dhoore dezer dagen behoorlijk actief is, is zoiets als zeggen dat het dit voorjaar weleens geregend heeft. Ik bedoel maar: als je de folkmuziek uit onze contreien een beetje volgt, kon je de voorbije maanden al niet om CD’s van Siger en Viorel heen en nu komt ook Hartwin op de proppen met een kort plaatje, dat de passende titel “Dance Tunes” meekreeg. Accordeonist Hartwin is op vele fronten actief, van hier tot in Estland en hij treedt op met zowat iedereen die zijn pad kruist en gebeten is door dezelfde passie voor folkmuziek als hijzelf. Zo vind je aangekondigde concerten van Kopenhagen tot Aalst en van Stuttgart tot Antwerpen en bezettingen die van duo en trio tot de hele Siger-bezetting of een trio met cello en viool reiken. Samengevat: Hartwin is bijzonder veelzijdig en bijzonder begeerd als medespeler.

Op deze “Dance Tunes”, speelt hij zowel een Oer-Vlaamse wals als opener “Feeltjeshof” als de mazurka’s “Cher Ami”, “Lilli” of afsluiter “Od & Sara”. Scottish en Gavotte mogen natuurlijk niet ontbreken en dus zijn ook “Leija”, “Laugu” en “Very Jeune” van de partij en, al ben ik niet meteen een door-en-door-kenner van de composities van Hartwin, toch meen ik een paar dingen te herkennen, die mogelijk op vroegere platen al te beluisteren waren? Ik denk dan aan “Lilli”, aan “Cher Ami” en vooral aan het heerlijke walsje “Lepatriinu” en aan “Laugu”, dit ik vrij zeker aan één van de platen kan toewijzen, die Hartwin maakte met de Estse zangeres Leana. Ik kan het jammer genoeg momenteel niet checken, want dochterlief heeft in de platenkast gegraaid en flink wat Vlaamse folk meegenomen, waarvan ik alleen maar kan hopen dat ze ooit de weg terug naar huis vindt.

Maar om bij deze plaat te blijven: Hartwin Dhoore krijgt stilaan de status van vaste waarde en is nog maar even verwijderd van de omschrijving “instituut”. Dat komt er van als je jarenlang de fijnste muziekjes weet te verzinnen en op te nemen. Niet heel lang gelden was ik bij een concert van Hartwin aanwezig en ik mocht nog maar eens ondervinden dat de dingen die hij speelt, een onmiddellijke impact hebben op wie wil luisteren: ragfijn en loepzuiver, telkens weer, maar allesbehalve academisch of zielloos. Nee, dit is folkmuziek met het hart en de ziel op de juiste plaats en bijgevolg van harte aanbevolen aan al wie echt wil luisteren.

(Dani Heyvaert)